Van 9/11 Memorial tot Brooklyn Bridge

Na een vlotte shuttebus-rit zijn we gisteravond aangekomen in ons hotel. Na een vlot en vriendelijk ontvangst zijn we lekker naar onze kamer gegaan om snel te gaan slapen. Om 07.00 uur zetten we de wekker, zodat we op tijd aan onze eerste dag in New York kunnen beginnen.

Ons hotel "The Leo House" is een Duits Rooms Katholiek hotel middenin de wijk Chelsea en is eind 19e eeuw gebouwd. Begin 20e eeuw werden hier van oorsprong Duitse immigranten opgevangen met de bedoeling hen op het rechte pad te houden. Het hotel heeft een eigen kapel waar 5 dagen per week een mis wordt gehouden. Goed, genoeg achtergrondinformatie. Het is in ieder geval een fijn en rustig hotel in deze moderne en vooral drukke stad.

Met uitzondering van de zondag wordt er iedere ochtend een ontbijtbuffet geserveerd. Het ontbijt is inclusief, iets wat redelijk uniek is in New York en zeker welkom, want de dag starten met een ontbijtje in het hotel is toch wel prettig.

Omdat het vandaag zondag is zullen we buiten de deur moeten ontbijten. Het is nog erg vroeg als we buiten lopen en de Chelsea Market waarover ik wat gelezen had is nog dicht. We belanden uiteindelijk bij een Starbucks ergens een paar blokken verderop. Teunis neemt een bagel en ik een (taaie) scone en deze eten we onder het 'genot' van een slappe bak cafe latte van een kleine 5 USD per beker op.

Het is wel grappig om hier zo te zitten. In de Starbucks zitten een paar, op het oog, daklozen hun telefoons op te laden. Eén van hen (met onverzorgd baardje, vet slierterig haar, meerkleurig pluchen jasje, afgeknipte joggingbroek over zijn lange joggingbroek en Timberland boots) zit met zijn koptelefoon op luidkeels te rappen en wordt door een medewerker vriendelijk gevraagd om een klein beetje rustiger aan te doen, want anders kan hij hier niet blijven. Het valt me op dat niemand in de zaak verder op hen reageert. Ze doen niemand kwaad, al verbaast het me wel dat ze hier zonder iets te verteren mogen blijven.

Na ons 'ontbijt' lopen we richting de metro om naar het 9/11 Memorial en Museum te gaan. De metro is op zichzelf al een attractie en precies zoals je het ziet in films op televisie. Een aantal zwervers heeft zichzelf toegang verschaft tot de metro en treint al hangend of slapend op een bankje heen en weer op hetzelfde traject, vermoedelijk tot ze worden verwijderd en dan weer een ander traject kiezen om niet totaal verkleumd de dag door te komen. Er staat namelijk vandaag een snijdend koude en behoorlijk stevige wind, waardoor de toch al lage temperatuur nog veel lager aanvoelt.

Na drie haltes zijn we al bij het World Trade Center en stappen uit. De wolkenkrabbers in deze wijk (Financial District) steken af tegen de strakblauwe lucht. Met ons hoofd in onze nek kijken we naar de overweldigend hoge gebouwen tot het ons letterlijk duizelt. Want serieus, je wordt er duizelig van!

Het monument dat is opgericht op de plek waar de twin towers hebben gestaan is heel erg indrukwekkend. Alle slachtoffers van die vreselijke aanslag op 11 september 2001 worden hier met dit bijzondere monument herdacht. Voor ons nog altijd een levendige herinnering, terwijl het voor de jeugd van nu geschiedenis is; bizar eigenlijk. Iedereen weet nog exact waar 'ie was en wat 'ie deed op het moment dat het nieuws binnenkwam dat het eerste vliegtuig zich in één van de torens had geboord. En nu staan we hier, kijken we naar de bijna drieduizend namen die gegraveerd zijn in het monument, kijken we naar het water dat via het monument de diepte instroomt. Heel indrukwekkend.  

In het museum zie je o.a. het fundament van het gebouw, het tentoongestelde wrak van een brandweerwagen (ladder 3), de door de extreme hitte gesmolten ambulance deuren, alle foto's, maar ook videobeeldmateriaal van o.a. de eerste mensen die uit de ramen van de torens springen. Dit alles geeft het monument waar we zojuist buiten hebben gestaan de lading die het verdiend.

Aan het eind van de ochtend komen we het museum weer uit en pakken de metro naar Time Square. Het is precies zoals je het je voorstelt. Zelfs bij daglicht komt de schreeuwerige neonverlichting van de meer dan vijftig billboards keihard bij je binnen. Het is wel echt heel gaaf hoor, we staan hier gewoon midden op TIME SQUARE! WOW!!!

We verbazen ons erover hoe snel we van A naar B komen in New York en besluiten vanuit hier naar het zuidelijkste punt van Manhattan te gaan met de metro om daar de ferry langs het vrijheidsbeeld te pakken. Het zal een beginnersfoutje zijn, want ter hoogte van Brooklyn Bridge bereikt onze metro zijn eindstation en stappen we uit. Dan gaan we vandaag maar niet langs het vrijheidsbeeld. We hebben nog tijd genoeg en het loopt inmiddels al tegen het eind van de middag.

Nu we bij Brooklyn Bridge zijn kunnen we net zo goed de brug 'even' over wandelen. Het is berendruk op de brug en we slenteren in laag tempo de bijna twee kilometer lange hangbrug over. Het is een mooie brug, iconisch voor Manhattan en de verbinding naar een prachtig uitzicht op de geweldige skyline van New York. We maken mooie foto's tijdens de zonsondergang en gaan na een 'bier-break' en plasstop bij een pizzeria in de buurt weer terug om het beeld van de skyline by night te kunnen zien. Supergaaf!!! Vreselijk koud ook trouwens, want de wind snijdt door mijn tussenjas en bloesje heen.

Na een pizza bij een restaurantje in Little Italy gaan we terug naar ons hotel. We hebben ruim achttien kilometer in onze benen en zijn versleten!!

Morgen is er weer een dag!