Terug op Bali en bintangs zoeken in de zee bij Sanur

Vrijdag 10 augustus

Het zit er op voor ons op dit lekkere, relaxte eiland. We hadden hier zo nog een week kunnen blijven, maar misschien was de zon, zee en het strand ons dan gaan vervelen. Vast niet, maar 'all good things come to an end'! Gelukkig hebben we nog een paar dagen op Bali voor we naar huis gaan, maar het eind van deze reis komt nu toch echt in zicht.

Om 11.00 uur vertrekt onze boot richting Sanur (in werkelijkheid 11.30 uur) en om 10.00 uur worden we opgehaald om per pick up truck naar de 'haven' te gaan waar we, met onze benen tot net boven de knie door het water, weer aan boord gaan van 'Rocky Star'. Het is echt maar een kippeneindje varen en na ruim een half uur op zee zijn we weer veilig aan wal. 

Na even te hebben gewacht zitten we alweer redelijk vlot in een taxi om uiteindelijk om 13.15 uur bij onze villa in Sanur uit te stappen. Ik heb deze accommodatie vanaf Java geboekt toen we besloten niet naar Lombok te gaan. Het is een ruime villa met een mooie tuin en heerlijk privézwembad. Bij aankomst is de villa nog niet gereed en besluiten we eerst even wat te gaan eten. 's Middags liggen we in de tuin aan het zwembad en smeden we onze plannen voor morgen, we gaan dan weer met Agus op pad. Deze keer richting het Zuiden van Bali.

Zaterdag 11 augustus

Na ons ontbijt van yoghurtjes, thee en een selectie van donut, bananencake en Deense koffiekoek (wel in vieren gedeeld, dat dan weer wel) worden we opgehaald door Agus. Het plan is om richting de tempel in Uluwatu (een zeetempel in het Zuiden van Bali) te gaan en verder wat strandjes aan te doen. Door de verkeersdrukte doen we er een dik uur over 31 kilometer voor we er zijn. 

Bij de ingang word je op alle mogelijke manieren gewaarschuwd voor de grijpgrage apen en geadviseerd brillen, telefoon en vooral etenswaren niet uit je tas te halen. We volgen het advies op en gebruiken in plaats van onze telefoons de fotocamera, omdat we die om onze pols kunnen dragen. Uiteraard gelden deze waarschuwingen en adviezen niet voor Chinezen, want apen stelen niet van Chinezen... Hoogtepunt van dit tempelbezoek is toch wel dat een aap wel heel gemakkelijk een telefoon afhandig maakte van een Chinese toeriste, dat ze in paniek haar tas openritste (en vervolgens bijna opnieuw beroofd werd door een andere aap) om er een broodje uit te halen als ruilhandel en dat de aap dit dankbaar uit de handen van haar man griste. De telefoon kreeg ze echter niet terug. Een gewaarschuwd mens... is niet Chinees ;-)

De tempel zelf is gebouwd bovenop een klif en torent uit boven zee. De bewolking breekt en de zon komt door, het geeft een mooi beeld met de gekleurde bloemen die er langs het pad groeien. Overigens denk ik dat de Intratuin jaloers zal zijn op de flora hier op Bali. Wat voor ons kamerplanten zijn groeit hier als planten en onkruid langs de kant van de weg. Terug naar de tempel: leuk op die rots, maar een beetje overgewaardeerd als je het mij vraagt. 

Tijd voor de strandjes! We hebben er zin in, want het is in korte tijd lekker zonnig geworden en daardoor meteen bloedheet. Agus brengt ons naar Padang Padang Beach, want daar is het niet zo druk. Wat een desillusie. Eenmaal beneden in de baai terechtgekomen blijkt dat we hier over de hoofden kunnen lopen. Ieder plekje zand is bezet met handdoeken en mensen. Als ik dit zoek kan ik even goed naar Zandvoort wanneer de thermometer in Nederland de 25 graden aantikt. We eten snel even wat bij een Warung, aanschouwen de drukte, spotten een giftige zeeslang op het strand en kijken vermaakt naar de mensen die net als wij gedesillusioneerd beneden komen. En dan: Weg hierrrr!

Agus brengt ons naar een volgende strand, eentje waar vooral locals komen. Het is een lang gerekt strand met inderdaad voornamelijk locals. Geen bijzonder strand, maar wel lekker rustig, dus misschien moesten we hier tevreden mee zijn. We besluiten lekker terug te gaan naar Sanur en onze trip door het Zuiden van Bali voor gezien te houden. Dit is duidelijk niet 'ons deel' van Bali. Prima om dat op deze manier te ervaren en heel erg fijn dat we hier geen accommodaties hebben geboekt. 

Sanur is voor een paar nachten prima ter afsluiting en beter dan Lombok op dit moment. Toch kiezen we in Azië allebei liever voor kleinschalige, authentieke accomodaties. Hier komt een ander soort toerist op af en dat past ons beter dan de Benidorms van Bali, zeg maar. 

Eenmaal terug in Sanur is het eb en is wadlopen een passender aktiviteit dan zonnebaden op het strand. Het is inmiddels weer bewolkt en gaan gewoon op zoek naar een tentje waar we wat kunnen drinken en vanavond wat kunnen eten. We vragen Agus om ons aan de hoofdstraat te droppen. Hij maakt nog even een selfie met ons (en stuurt deze aan Kars, inmiddels oud-collega Adecco, door met dank voor de aanbeveling) en we spreken af dat hij ons maandag naar het vliegveld brengt. Ik moest zelf maar even kijken hoeveel we daarvoor willen betalen?

De hoofdstraat in Sanur is een lange, drukke straat met aan beide kanten boetiekjes, souvenirshops, café's en restaurantjes, onderbroken door kleine supermarkten en massagesalons. We hebben de kinderen beloofd dat ze nog een souvenir mogen uitzoeken en zo wordt er nog een typisch Indonesisch gevlochten handtasje gescoord door Sarah en een houten Pinokkio marionettepop voor Stijn. 

Opvallend in het straatbeeld van Bali zijn de offerandes bij de minitempeltjes die je in bijna iedere tuin en op iedere straathoek wel ziet staan. Dagelijks worden hier, maar ook op de stoep of drempel voor de ingang van café's, winkels, restaurants etc. kleine, van blad gevlochten, mandjes met bloemblaadjes, brandende wierook en etenswaren geofferd. Het is een kleurrijk geheel en mooi om te zien hoe dit ritueel zich iedere dag weer voltrekt.

Nadat we de souvenirs in the pocket hebben strijken we neer bij een knus tentje aan de hoofdstraat (Little Bird). We eten hier lekker (ik bestel zo ongeveer mijn 25e Nasi Goreng deze vakantie en ik houd niet eens van nasi, haha) en er hangt een goede sfeer. Thuis zwemmen de kinderen nog even in het donker en als ze in bed liggen drinken we nog een colaatje (echt!) op de veranda voor we er zelf ook in duiken. 

Zondag 12 augustus

Onze laatste, échte vakantiedag deze vakantie. Morgen beginnen we aan onze terugreis om via Jakarta op Java weer terug te reizen naar huis. We staan lekker rustig op en relaxen de ochtend in de tuin bij (en in) het zwembad. Het is vrijwel onbewolkt. Het voelt als het lekkerste toetje op het menu na een fantastisch voor- en hoofdgerecht! Nog even met volle teugen genieten van de laatste zonnestralen.

Tegen de tijd dat de housekeeping en de poolboy komen (decadent) maken we ons klaar om naar het strand te gaan. Terwijl Sarah vlechtjes laat zetten op het strand neem ik een massage (de slechtste ever!) en koopt Teunis met Stijn een Balinese vlieger om lekker te gaan vliegeren. Sarah en ik sluiten ons later bij hen aan.

Het is weer laag water en in de zee zijn volop zeesterren te vinden. We zijn er vorige week op Nusa Lembongan achtergekomen dat (zee)ster in het Indonesisch bintang betekent, voor ons tot dat moment alleen bekend als het lokale bier met de ster als logo. Stijn en Sarah gaan afzonderlijk met Teunis de zee in op zoek naar 'bintangs' en vinden allebei geweldig grote!!! Zo gaaf dat ze dit in hun kleine mensenleven allemaal al mogen meemaken. Natuurlijk worden er foto's gemaakt, terwijl onze wereldreizigers een zeester vasthouden.

Voor we teruggaan naar de villa eten we opnieuw bij Little Bird. Ik doe gek en bestel kip met groenten in zoetzure saus. Terug bij de villa wordt er voor het douchen nog een verfrissende duik genomen in het zwembad, terwijl ik nog snel een mini wasje in de wasmachine prop. Het is altijd heerlijk thuiskomen, na Azië-reizen, met schone spullen die we rechtstreeks uit de tas weer terug in de kast kunnen leggen. We hebben altijd voor ongeveer vijf dagen aan kleding bij ons en voor zes dagen ondergoed. Eens in de paar dagen brengen we voor een paar euro de was naar de laundry service om de hoek, maar in dit huis staat een wasmachine. Kleine moeite om dat kleine wasje zelf te doen en het scheelt weer wegbrengen en ophalen.

Morgenochtend om 10.50 uur staat Agus voor de deur om ons naar de luchthaven van Bali te brengen. Als we geluk hebben pakken we misschien nog net wat zonnestralen mee voordat we gaan.