On tour door Oost Bali met Lempot

31 juli 2018 - Karangasem, Indonesië

Dinsdag 31 juli

We hebben gisteren met Lempot afgesproken dat hij een halve dag met ons op pad gaat om het Oosten van Bali te ontdekken. We leggen een bodem voor de dag met (banana) pancake & scrambled eggs, thee en een bord vers fruit. Tegen 09.00 uur vertrekken we. Tanja heeft ons vooraf wat tips gegeven, maar het zijn precies de dingen waar we (nu) niet naar op zoek zijn. We vertrekken morgen alweer richting Ubud en voor vandaag zijn we eigenlijk op zoek naar de toeristische highlights van de omgeving.

Onze trip start bij de Pura Lempuyang Luhur tempel (een Pura is een Balinese Hindoetempel). Deze tempel is één van de negen belangrijkste tempels in Bali en onder de toeristen vooral in trek vanwege de 'hemelpoort' waar je een prachtig uitzicht hebt en omdat het een erg fotogeniek punt is. Bij de ingang huren we sarongs 10.000 IDR per stuk en doen nog een donatie om onze weg te vervolgen naar de zogenaamde hemelpoort. We moeten in de rij staan voor de foto's, maar het is ons het wachten waard.

Na ongeveer drie kwartier te hebben gewacht tussen de andere toeristen die in de rij al oefenden op hun poses en looks zijn we aan de beurt. We hebben de kunst er al redelijk vanaf kunnen kijken tijdens het wachten. Op mijn beurt geef ik mijn telefoon af aan de 'fotografen' en nemen we op commando wat poses aan met als afsluiting, op het commando 'jump', een 'springfoto'. Die springfoto had voor mij niet gehoeven, maar ach, if they say jump, we say 'how high' ;-). De kinderen gaan afzonderlijk van elkaar nog op de foto en eerlijk is eerlijk, de foto's zijn echt fantastisch!!! We lopen nog wat rond in de tempel, maar besluiten niet het hele complex te bekijken. Een halve dag is maar kort en we willen nog graag naar het waterpaleis.

Beneden treffen we Lempot weer en gaan op weg richting het waterpaleis in Tirtagangga. Het waterpaleis heeft meer weg van een tuin met aanglegde terrassen en vijvers vol karpers. Ik ben geen viskenner en onderscheidt een goudvis nog met moeite van een guppie, maar dit zijn beslist karpers... denk ik. Bij aankomst is het bewolkt en dreigt de lucht met een regenbui, waardoor de tuin somber aandoet. De toeristen, veul Chinezen, verdringen zich op de betonnen plateaus in de vijver om de mooiste fotoshoots te maken. Het is een bijzonder volk. Zo met de bewolking ben ik eigenlijk niet echt onder de indruk van de tuin, maar zodra de zon zich laat zien stel ik mijn mening bij. Op één of andere manier is het nu ook rustiger dan daarnet.

Nadat we zijn uitgekeken zijn in de tuin is het eigenlijk hoog tijd om lunchen. We besluiten terug te gaan naar de lumbung, maar kunnen daar volgens Lempot echt niet naartoe voor we bij de chocoladefabriek zijn geweest én het ligt ook nog eens op de route. De chocoladefabriek zal wel van een neef van hem zijn, want dit slaat echt nergens op. We komen op een soort compound met houten hutjes met rieten daken. Aan de rand van het erf bevinden zich wat schommels die uitkijken over zee, niet spectaculair, maar wel het hoogtepunt van deze stop. De chocoladefabriek is niet meer dan een ruimte waar iemand achter een glazen wand, semi handmatig, potjes Indonesische nutella staat te vullen en een ander iemand ons, zonder toelichting, voor het glazen wandje binnen een minuut een drietal chocolade boontjes laat proeven. Uiteraard volgt de vraag hoeveel we van welk soort willen kopen in de aansluitende minuut. Uit fatsoen kopen we 'the crispy one' die ons 50.000 IDR kost. Ongeveer € 3,- voor nog geen 50 gram chocolade. Het zal wel fairtrade 2.0 zijn :-)

Terug in het dorp eten we zowel 's middags als 's avonds bij Warung Sari. Opnieuw heerlijk gegeten! Stijn is weer helemaal de oude en eet alsof hij dagen nauwelijks gegeten heeft (wat eigenlijk ook zo is). We zijn blij en trots dat, onze altijd kieskeurige Stijn, van alles proeft en de Indonesische keuken ook echt weet te waarderen. Hij smult van de mie, de noodles en de rendang. Fijn!

Morgenochtend vertrekken we richting Ubud in Centraal Bali. Bali bevalt ons goed tot nu toe en we zijn benieuwd naar onze volgende bestemming.

Foto’s