Onze rondreis start in Bangkok

Onze reis begint net als de 2 voorgaande jaren in Bangkok. Voor ons is dat inmiddels een vertrouwd begin van een reis naar Azië. Dit jaar maken we een rondreis door Vietnam en opnieuw hebben we de reis volledig zelf samengesteld. Lekker in ons eigen tempo op een door ons gekozen moment naar highlights van onze keuze.

Via Dubai vliegen we vanuit Dusseldorf naar Bangkok. Op de luchthaven van Bangkok verloopt alles zeer voorspoedig en zitten we binnen anderhalf uur na landing al in een taxi richting het hotel. Voor het 3e jaar op een rij verblijven we de eerste nachten in het Ibis Riverside hotel. Met de kinderen is dat erg fijn, het is een heerlijk hotel, direct aan de Chao Praya River, met zwembad en groene tuin voorzien van lekkere loungebanken die je een blik van de skyline gun. Voor Sarah en Stijn is het extra fijn dat ze na zo'n lange reis weten waar ze terecht komen en op die manier goed kunnen acclimatiseren.

Nadat we zijn ingecheckt en even wat luchtigers aangetrokken te hebben snellen we ons naar de tuin van het hotel voor het eerste welverdiende Chang bier van deze vakantie. We hebben pech! Het is vandaag een Thaise feestdag en wegens de feestdag worden er geen alcoholische dranken verkocht. Met een lekker koude cola appen we wat met het thuisfront en genieten we van de eerste momenten in het door ons zo geliefde Thailand, daarna gaan we snel naar bed om zo fris mogelijk aan de volgende dag te kunnen beginnen. 

Op maandagochtend laten we ons om 08.00 uur wekken door de wekker. Met moeite doe ik mijn ogen open en het kost me nog meer moeite ze open te houden, het voelt voor mij als middenin de nacht wakker moeten worden. Teunis kost het minder moeite en staat al snel onder de douche. De kinderen zijn nog in diepe slaap, maar moeten om in het ritme te komen echt wakker worden nu.

Sarah zit als een zombie aan het ontbijt, terwijl Stijn zijn buik vol eet met witte bonen in tomatensaus, pannekoekjes en cake. Hij eet tot hij er buikpijn van heeft. 

Na het ontbijt laten we ons door ons bed verleiden en kruipen er nog een half uurtje in. Sarah slaapt in een mum van tijd en ligt een half uurtje te snurken. Het is net even de 'powernap' die ze nodig heeft om daarna een duik in het zwembad te nemen.

In de ochtend zwemmen we lekker en kleden ons daarna om voor de lunch. Het zijn de eerste stappen die we buiten ons hotel zetten, de hitte omarmt ons weer en gewapend met flesjes water vervolgen we de weg naar 'iets' te eten. De kinderen verheugen zich op een tosti van de 7eleven, terwijl wij uitkijken naar een Thaise maaltijd in één van de tentjes langs de weg. We sluiten een compromis en eten Thais in een tentje waar ze ook friet verkopen. 

's Middags besluiten we naar Wat Arun te gaan. Ik heb van mijn collega gehoord dat de tempel uit de steigers schijnt te zijn. Ondanks dat we deze tempel vorig jaar al hebben bezichtigd raken we nieuwsgierig bij het idee dat het onderhoud zover klaar is dat de tempel niet langer ommanteld is door de steigers. Redelijk geroutineerd pakken we de Chao Praya River Taxi en laten ons naar de pier van Wat Arun varen. Af en toe een zuchtje wind tegen onze bezwete gezichten werkt licht verkoelend in de benauwde hitte. Het klimaat blijft altijd even wennen.

De tempel is gedeeltelijk uit de steigers en ziet er daardoor alweer een stuk mooier uit dan vorig jaar. In één van de tempelgebouwtjes worden de kinderen bij de hand genomen en naar een monnik geleid, daar worden zij, en later wij ook, gezegend. Het blijft vermakelijk om te zien hoe gek de Thai zijn op kinderen en dat ze hen altijd willen helpen of gewoon even aan willen raken.

Bij terugkomst in het hotel drinken we een heerlijk verkoelend biertje. Hulde aan de feestdagloze dagen! De kinderen spelen even in het speeltuintje, terwijl wij ons mentaal voorbereiden op de Tom Yum Noodlesoup. Traditiegetrouw eten we vanavond noodlesoep bij het tentje waar we, zo mag je inmiddels stellen, jaarlijks terugkeren om de Tom Yum Noodlesoup te eten. We zijn de enige Europeanen hier en het lijkt er zelfs op dat Stijn wordt herkend. Terug naar de soep: Het eten van deze soep heeft wat weg van zelfkastijding, de vlammen slaan direct uit je oren en de huid rond je mond voelt aan alsof het in brand staat. Lekker? Iets minder pittig mag wel. Vermakelijk? Enorm! Want (half) huilend eten we onze soep. Mochten we ooit weer via of naar Thailand reizen, dan starten we hier en dan eten we beslist deze soep in dit tentje!

Morgenavond vliegen we naar Hanoi, waar ons nieuwe avontuur 'echt' gaat beginnen!